Bir pırlantanın kalitesi, sahip olduğu C’lere (Carat, Clarity, Colour, Cut), yani karatına, berraklığına, rengine ve kesimine göre belirlenir. Bu karakteristik özellikler sadece taşın kalitesini belirlemekle kalmayıp aynı zamanda pırlantaların birbirlerinden ayırt edilmesinde de son derece kullanışlıdırlar. Çünkü her pırlantanı kendine özgü benzersiz özellikleri vardır.

Karat

Karat, bir elmasın ağırlığını ifade eden bir terimdir. Bir karat 0.2 grama eşdeğerdir. Bir karatlık ağırlık birimi ayrıca kendi içinde de 100 alt birime bölünür. Örneğin, 1.50 karatlık bir taşın ağırlığı 1 karat ve 50 derecedir. HRD, bir gramın 1/100,000’ü olarak ifade edilebilen son derece hassas ölçeklere sahiptir.

Pırlantlar resepsiyon masasına alınır alınmaz hemen tartılırlar. Ölçülen ağırlık karata çevrilir ve kendisine en yakın sayıya yuvarlanır. Alındı ve iade notlarında pırlantanın ağırlığı beş haneli bir ondalık sayı olarak ifade edilir. Taşın ağırlığının bu kadar hassas bri biçimde ifade edilmesi onun ayırt edilmesinde son derece önemlidir. Onay belgesinde ya da ID raporunda ise ağırlık iki haneye kadar ifade edilir. Örneğin: 1.50 ct = 1 karat ve 50 derecedir

Berraklık

Bir pırlantanın berraklığı ya da saflığı, onun numarasına, büyüklüğüne, parlaklığına, iç ve dış karakteristiklerinin yerine, önemli yapı fenomenlerine ve şeffaflığına göre belirlenir. Genel olarak konuşmak gerekirse, berraklığı temel olarak taşın içindeki enklüzyonlar belirler. Anlaşılabileceği üzere taşta ne kadar az enklüzyon ya da yapı fenomeni görülüyorsa pırlantanın kalitesi de o kadar yüksek olur.

Renk

Elmas cevherlerinin %90’ından fazlası temel olarak sarımsı renktedir. Yoğunluk, tercih edilen neredeyse renksiz renk aralığından kararlı bir sarı renge kadar değişebilmektedir. Beyaz taşlar, sarımsı renkteki taşlardan daha değerlidir. Bununla birlikte, pırlantalar birbirlerinden farklı turuncu, kahverengi, pembe, yeşil ya da mavi renkte olabilirler. Bu renkteki elmaslar son derece pahalı olabilirler.

Kesim

Kesimin kalitesini pırlantanın sahip olduğu orantılar ve işlenme derecesi belirler. İyi derecede işlenmiş bir pırlanta onun perdahlayanın işçiliğini ortaya koyar. Bu terim, ayrıca, tıraşlı yüzeylerdeki simetri ve bu yüzeylerdeki işçiliğin geneli ile de ilgilidir. En iyi kesime sahip pırlantalar aynı zamanda kendi içlerindeki değişik parçalar arasında doğru orantıya sahip olan pırlantalardır.